Abdij Brauweiler

De oude abdij Brauweiler is terug te leiden op de oprichting van een Benedictijns klooster in 1024 door paltsgraaf Ehrenfried (Ezzo) uit Lotharingen en zijn gemalin Mathilde, een dochter van Keizer Otto II, op diens grondstuk Brauweiler. Richeza, de oudste dochter van het paar en gemalin van de Poolse koning Mieszko II legde de grondsteen voor een nieuwe kerk, die de eerste abdijkerk St. Nikolaus verving en diens grondtekening dankzij opgravingen weer ontdekt kon worden. In 1135 begint dan onder abt Aemilius de derde, tegenwoordig nog bestaande bouw, van kerk en klooster. De werkzaamheden duurden tot na 1200, waarbij delen van de vroegere bouw werden gebruikt voor de kerk. Het vier vleugels tellende barokke hof ontstond vanaf 1780. Na de secularisatie in het begin van de 19e eeuw beleefde de abdij een geschiedenis vol afwisseling: de kloosterkerk werd in 1809 omgedoopt in een parochiekerk, waarbij het voormalige klooster eerst als instantie voor bedelaars, vervolgens onder andere een arbeidsinstantie voor de Rheinprovincie, van 1933 - 1944 deels als concentraitekamp en gevangenis van de Keulse Gestapo en 1969 - 1978 als vakkliniek voor psychiatrie en neurologie van het Landesschaftsverband (ziekenhuis van de deelstaat) werd gebruikt. Door het sluiten van het ziekenhuis van de deelstaat werd het gebouw aan de cultuurafdeling van het Landschaftsverband Rheinland overgedragen en werd er begonnen met omvangrijke renovatiewerkzaamheden. De abdij Brauweiler hoort tegenwoordig met de romantische abdijkerk (Nikolauskerk), de Middeleeuwse kruisgang en de prachtige barokke abdijgebouwen van het einde van de 18e eeuw tot de mooiste nog behouden gebleven kloosters in het Rheinland.

Kosteloze bezichtiging van de abdijhoven en abdijtuinen
De kerk is door de week een half uur voor en na de dienst geopend