Abdij Brauweiler

De eerbiedwaardige abdij van Brauweiler gaat terug tot de stichting van een benedictijnenklooster in 1024 door graaf Palts van Lotharingen Ehrenfried (Ezzo) en zijn echtgenote Mathilde, een dochter van keizer Otto II, op hun landgoed Brauweiler.

In 1135 werd onder abt Aemilius begonnen met de derde bouw van de kerk en het klooster, die nu nog bestaan. De werkzaamheden duurden tot na 1200, waarbij gebruik werd gemaakt van delen van de voorganger van de kerk. Het viervleugelige barokke binnenhofcomplex is gebouwd vanaf 1780.

Na de secularisatie aan het begin van de 19e eeuw beleefde de abdij een bewogen geschiedenis: de abdijkerk werd in 1809 tot parochiekerk verklaard, terwijl het voormalige kloostercomplex eerst als bedelaarsgesticht werd gebruikt, daarna onder meer als arbeidsinstelling voor deVan 1933 tot 1944 was het een tijdlang in gebruik als concentratiekamp en gevangenis voor de Keulse Gestapo, en van 1969 tot 1978 als gespecialiseerde kliniek voor psychiatrie en neurologie voor het regionale samenwerkingsverband (streekziekenhuis). Met de sluiting van het staatsziekenhuis werden de gebouwen overgedragen aan de culturele afdeling van het Regionalverband Rheinland en begon men met uitgebreide renovatiewerkzaamheden.